vn.

cf. Տիտանիմ.

ՏԻՏԱՆԵԼ կամ ՏԻՏԱՆԻԼ. Որպէս թէ Տիտանանալ. հսկայանալ, եւ քաջ հանդիսանալ, կամ դիւցազնաբանել.

Ռատնագոյն յայսմ եռափա ախորժեմ տիտանիլ (կամ տիտանելԷ, յարտեւանալ եւ ընձեռել զկրթմունս՝ ոլոմպիական մրցանակ. (Մագ. ՟Ժ՟Զ։)