adj.

of a different tribe or clan;
ցեղընտիր առնեմ, ցեղընտիր լինիմ, to distinguish one tribe or family from another.

adj.

Ընտրեալ եւ որոշեալ ըստ ցեղի.

Զատեալք ի նախնեացն. յն. ոյք եղեն, ի նոյն նախնեաց. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 3։)

ՑԵՂԸՆՏԻՐ ԱՌՆԵԼ կամ ԼԻՆԵԼ. Առնել ընտրութիւն ըստ որոշման ցեղից. խտրել զառանձին ցեղ ընտրութեամ.

Պիտոյ է ուրեմն զբանիցն ձեւ ոչ յոյժ ցեղընտիր առնել, այլ տեսանել յաւէտ ի նոսա զբանիցս. (Պրպմ. լ. ձ։)

Ցեղընտիր լեալ՝ ի բազում ցեղս բաժանէր. (Ոսկ. ես.։)

Ըստ աշխարհի պարթեւ, ըստ ցեղընտիր լինելոյ՝ յազգէ արշակունի։ Բանք սրբոյն հօրն կրճիմն եւ ցանգ եդաւ ցեղընտիր լինելոյն զայնքան ժամանակս. (Գր. վկ. յիշ. վարուց. ոսկ։ Լմբ. պտրգ.։)