hy    |   fr

Ցրուումն, ման

s.

cf. Ցրումն.

s.

ՑՐՈՒՈՒԹԻՒՆ ՑՐՈՒՈՒՄՆ. cf. ՑՐՈՒՄՆ.

Ժողովեաց զցրուութիւնս մեր. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)

Հաւաքէ զնոսա ի ցըրւմանէ՝ բազաստուածութեան մոլորութենէ. (Վրդն. ծն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ցրուումն ցրումունք
accusatif ցրուումն ցրումունս
génitif ցրուման ցրումանց
locatif ցրուման ցրումունս
datif ցրուման ցրումանց
ablatif ցրումանէ ցրումանց
instrumental ցրումամբ ցրումամբք