cf. Փշաբոյս.
ἁκανθοφόρος spinas ferens ἁκανθώδης spinosus. Որ բերէ յիւրմէ կամ բուսուցանէ զփուշ. եւ Փշալից. փշուտ.
Փշաբեր եղիցի ամենայն երկիր։ Բուսցի փայտ փշաբեր. (Ես. ՟Ե. 24։ ՟Լ՟Դ. 12։)
Զփշաբեր զտատասկաբեր երկիր ժառանգեաց. (Կոչ. ՟Բ։)
Քուշ զփշաբեր եւ զանպիտան եւ զցամաք երկրէ նշանակէ. (Մեկն. ծն.։)
Թէպէտ մրգաբերք լինին, եւ թէպէտ փշաբերք. (Ագաթ.։)
Փշաբեր եւ մացառախիտ. (Յհ. կթ.։)
Ի ծառս փշաբերս. (Սարգ. ՟բ. պ. ՟Ա։)
Ի փշաբեր ոստոց ծաղիկ վարդից։ Բարձեր զփշաբեր անիծադրութիւն. (Շար.։)
Փշաբեր առնէ։ Փշաբերք եղիցին քաջաբեր անդաստանք. (Ճ. ՟Ա.։ Մեսր. երէց.։)
Փշաբերացն կակղիլ եւ լինել սերմանեացն տեղիս. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 19։)