vn.

to be covered with, or full of dust.

ձ.

κονίζομαι in pulvere versor, foedor. Փոշելից՝ փոշեզդած լինել.

Յորժամ տեսանիցէք ի գերութիւնն՝ փոխանակ զարդուցն պաճուճանացն՝ փոշոտեալ երիթացեալ զերեսս. (Ոսկ. ես.։)

Ի ներքոյ ժանկակեր փոշոտեալ հարեալ մաշին։ Փոշոտեցան եւ ծխոտեցան սրահակք. (Ագաթ.։ Եղիշ. ՟Ը։)

Տեսանելով փոշոտեալս եւ հող ի գլուխ եղեալս։ Որ աշխատին եւ փոշոտին, պիտոյ նոցա լուացումն. (Սարգ. ՟ա. յհ. րԷ։ Մխ. ապար.։)

Սկիհն էր աղոտեղեալ, եւ փոշոտեալ կտաւով ծածկեալ. (Միխ. ասոր.։)