hy    |   fr

Փրկանաւոր

adj.

cf. ՓՐԿԱՆԱԿ. որպէս Լցօղ զտեղի փրկանաց. պատճառ կամ առիթ ազատութեան ի գերութենէ եւ այլն.

Աւարտեալ զտնօրինականացն զփրկաւորն զտնտեսութիւն։ Փրկանաւորդ արգասիք շնորհաց։ Դարձո՛ ի ներհակն փրկանաւոր՝ ի սէր տռփանաց անկապուտ գոյին. (Նար. ՟Լ՟Դ. ՟Լ՟Զ։ Սկեւռ. աղ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif փրկանաւոր փրկանաւորք
accusatif փրկանաւոր փրկանաւորս
génitif փրկանաւորի փրկանաւորաց
locatif փրկանաւորի փրկանաւորս
datif փրկանաւորի փրկանաւորաց
ablatif փրկանաւորէ փրկանաւորաց
instrumental փրկանաւորաւ փրկանաւորաւք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անփրկանաւոր

Փրկանաւորեմ, եցի

Փրկանաւորութիւն, ութեան

Voir tout