monk's cap, cowl, capuche, hood, cuculla.
κουκούλλον cucullus. որ եւ ԿՆԿՈՒՂ. Քիւսիթն. գիշտ. գտակ. եւ վեղար՝ գլխարկ կրօնաւորաց, որպէս սաղաւարտ զինուորաց.
Այն քուսիթայն՝ զոր ունին, նշանակ է շնորհաց փրկչին մերոյ աստուծոյ ծածկոյթ լինել գլխաւորին մերոյ անդամոց։ Զգեցոյց նմա. եբիճաղ մի, եւ քուսիթայ եդ ի գլուխ նորա։ Ունի քուսիթայ ի գլուխն։ Մազեղէն քուսիթայ եդ ի գլուխն. (Եւագր. ՟Դ։ Վրք. հց. ՟Ի։ Ճ. ՟Ա.։ Ուռպ.։)
Քուսիթա, կնգուղ, կամ վեղար, կամ գտակ. (Հին բռ.։)
Այլ ոչինչ ունէր, բայց զայծեամն զգեցեալ, եւ զքուսիթայն պի գլուխն. (Ոսկիփոր.։)