s.

ՔՐԹՄՆՋԻՒՆ ՔՐԹՄՆՋՈՒՄՆ որ եւ ՔՐԹՄՆՋԱՆՔ, նաց. γογυσμός murmuratio. Քրթմնջելն. տրտունջ. շշնջիւն. մրմռումն. գանգատ. բամբասանք. տռտռոց. մռմռոց.

Զգոյշ լերուք ղանգուտ քրթմնջենէ (կամ քրթմանջանէ)։ Քրթմնջիւն էր զնանէ ի ժողովուրդսն. (Իմ. ՟Ա. 10։ Յհ. ՟Է. 7։)

Եւ ըզտրտունջ ընդ բամբասին, զքրթմնջիւն ընդ շոգմոգին (Յիսուս որդի.։)

Լուաւ ի ժողովրդենէն զքրթմնջումն. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif քրթմնջումն քրթմնջմունք
accusatif քրթմնջումն քրթմնջմունս
génitif քրթմնջման քրթմնջմանց
locatif քրթմնջման քրթմնջմունս
datif քրթմնջման քրթմնջմանց
ablatif քրթմնջմանէ քրթմնջմանց
instrumental քրթմնջմամբ քրթմնջմամբք