adj.

floating, flying through the air.

adj.

ՕԴԱՊԱՐ ՕԴԱՊԱՐԻԿ. Որ պարէ ընդ օդս՝ իրօք կամ նմանութեամբ. օդախաղաց. օդագնաց. սրաթռիչ. թռչու՛ն.

Առ մետասան երամս օդապարից։ Ընդ աղաւնեաց օդապարից։ Իսկաճեմ աղաւնի օդահար. (Պիտ.։ Շար.։ Տաղ.։)

Ընդ արծուոյ եւ ընդ բազէի օդապարիկ լինիցի։ Նոյնք ի յօդս օդապարիկք։ Թեւքն զմարմին թռչնոյ օդապարիկ առնէ։ Թռչունն կերակրոյն ցան կութեամբ ի վարմն յօդապարիկ լինելոյն ըմբռնի։ Բոյն է օդապարիկ մտաց մեր յերկային յարկին. (Խոսր.։ Շ. միշտ էիդ.։ Լմբ. սղ. եւ Լմբ. առակ.։)

Իբր օդապարիկ իմն երիվար։ Երիվարս օդապարիկս. (Յհ. կթ.։)

Սուրբ կիրակոս մաքուր տատրակ, օդապարիկ բարձրադիտակ. (Գանձ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Օդապարիկ

Օդապարութիւն, ութեան

Voir tout