hy    |   fr

Օձորովայն

adj.

մ. որ սողի իբրեւ զօձ ի վերայ որովայնի, կամ հողաճարակ, կամ օձաբարոյ.

Գերեզմանակրկիտն՝ առ վախճանեալս նմանապէս լեալ՝ օձորովայն գայ ի վրէժխնդրութիւն բարուք. (Պիտ.։)