keeping, obeying or fulfilling the law.
Օրինապահն ինել. պահպանութիւն օրինաց եւ պատուիրանաց.
Լուծումն շաբաթուն՝ օրինապահութիւն էր. (Ոսկ. յհ. ՟Բ 3։)
Ի վեցերորդումն մարդն դադարէր յօրինապահութենէն։ Անշարժ կացին յօրինապահութեանն։ Մի՛ լիցի օրինապահութեամբն տնօրինել. (Մամբր.։ Զքր. կթ.։ Լմբ. սղ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | օրինապահութիւն | օրինապահութիւնք |
| accusatif | օրինապահութիւն | օրինապահութիւնս |
| génitif | օրինապահութեան | օրինապահութեանց |
| locatif | օրինապահութեան | օրինապահութիւնս |
| datif | օրինապահութեան | օրինապահութեանց |
| ablatif | օրինապահութենէ | օրինապահութեանց |
| instrumental | օրինապահութեամբ | օրինապահութեամբք |