hy    |   fr

*Շուտութիւն, ութեան

s.

cf. Արագութիւն.

s.

ՇՈՒՏՈՒԹԻՒՆ որ գրի եւ ՇՈՅՏՈՒԹԻՒՆ. Վրք. հց. ձ։ Շոյտ գոլն. փութաջան ծառայութիւն. արագութիւն.

Ցուցանելով նմա զճանապարհայնն, եւ յօթեւանս՝ ուր հանգչէին, բազում արթնութեամբ շուտութիւնս. (Փարպ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif շուտութիւն շուտութիւնք
accusatif շուտութիւն շուտութիւնս
génitif շուտութեան շուտութեանց
locatif շուտութեան շուտութիւնս
datif շուտութեան շուտութեանց
ablatif շուտութենէ շուտութեանց
instrumental շուտութեամբ շուտութեամբք