adj.

ԱՆԱԿՆԿԱԼԻ կամ ԱՆԱԿՆԿԱԼԼԻ. cf. ԱՆԱԿՆԿԱԼ. որպէս անակնկալելի կամ անակնունելի. ἁπροσδόκητος.

Անակնկալիքն, որպէս գերեզման փորելով՝ գանձ գտանել. (Նիւս. բն.։)

Ողբալով ի վերայ անակնկալի չարեացն. (Վրք. ոսկ. ձ։)

Յորժամ յանակնկալին սիրտն խոկայ, յայնժամ ճշմարտապէս ի ծուլութենէն ազատի. (Կլիմաք.։)

Յանակնկալլի աղբիւրացն արբուցանէր. (Պրպմ. ԼԷ։)