adj.

ԱՆԱՄՈՒՍՆԱԿԱՆ ԱՆԱՄՈՒՍՆԱՑԵԱԼ. Իբր անհարսնացեալ, ըստ որում անմերձ յառնէ. անապական.

Կոյս անամուսնական։ Կոյս անամուսնացեալ ծնցի սքանչելեօք որդի. (ՃՃ.։)