s.

Անսպառութիւն. աննուազ առատութիւն.

Առ աննուազութիւնն՝ փարթամ. (Նար. ՟Խ՟Դ։)

Հաւատացելումն՝ աննուազութիւն լուսափայլութեան. (Մագ. ՟Թ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աննուազութիւն աննուազութիւնք
accusatif աննուազութիւն աննուազութիւնս
génitif աննուազութեան աննուազութեանց
locatif աննուազութեան աննուազութիւնս
datif աննուազութեան աննուազութեանց
ablatif աննուազութենէ աննուազութեանց
instrumental աննուազութեամբ աննուազութեամբք