adj.

qui ne mérite aucune confiance.

cf. ԱՆՎՍՏԱՀ. ըստ ՟Ե նշ. (յն. օտար ի յուսոյ).

Ոչ անվստահանալ մեզ լիցի մերձենալ յաստեղս յայսոսիկ. (Նիւս. երգ.։)

Երագունք (են փորձութիւնք), եւ անվստահանալիք. (Եփր. յաւետար.։)