hy    |   fr

Անփառաւոր

ԱՆՓԱՌԱՑԻ ԱՆՓԱՌԱՒՈՐ cf. ԱՆՓԱՌ.

Եղիցի առ ի մարդկանէ վայելչաբար անփառացի՝ յաղագս շրջապատեալ սփածմանն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 34։)

Թողուլ անփառաւորս։ Մի՛ գուցէ անփառաւոր դարձցիս անդրէն. (Պտմ. աղեքս.։)

Իսկագոյն եւ տիրագոյն է իմաստուն աղքատն քան զանզգա մեծատունն, անփառաւորն քան զփառաւորն. (Փիլ. լին.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անփառաւոր անփառաւորք
accusatif անփառաւոր անփառաւորս
génitif անփառաւորի անփառաւորաց
locatif անփառաւորի անփառաւորս
datif անփառաւորի անփառաւորաց
ablatif անփառաւորէ անփառաւորաց
instrumental անփառաւորաւ անփառաւորաւք