Ասիածին

adj.

Իբր Ասիացի, եւ ասիական. ἁσιάνος, ἁσιανογενής, ἁσιατικός. asianus, asiaticus.

Ուա՛խ լեր, ասիածինդ կարգաւորութեան պարծանք. այս ինքն ասիական թեմի՝ քաղաքդ եփեսոս. (Կիարղ. ի կոյսն։)