Ատեամ, եցի

ն.

այսինքն Ատեմ, ատէ ատէր.

Զոր ատեամն՝ զայն գործեմ։ Որ զիս ատեայ, եւ զհայրն իմ ատեայ։ Ոչ ատեայր յերէկն եւ յեռանդ։ Ատեայր եւ թշնամութեամբ կայր ընդ կողմն իսկայէլի. (Հռ. ՟Է 15։ Յհ. ՟Ժ՟Ե 23։ Օր. ՟Ժ՟Թ 4։ ՟Ա. Մակ. ՟Է 26։)