adj.

ԱՐՓԱՅԻՆ αἱθερέος aethereus որ եւ ԱՐՓԵԱՆ կամ ԱՐՓԵՆԻ. Եթերային. արեւամերձ. երկնային. լուսաւոր. հրեղէն.

Առ արփային բարձրութիւնն ձգտեաց, երկնային հրոյ բերմամբ եւ այլն։ Ի վեր հայել (մտօք) եւ զվերնային եւ զարփայրին բնութիւն։ (Վերինք եւ ստորինք) ի միմեանց որոշեալ մեկնին իբր առագաստաւ՝ արփային եւ օդային էութեամբն. (Փիլ. ՟ժ. բան. եւ Փիլ. լին. եւ ել։)

Զբոլոր արեգակն յարփային երկնէ (լուսաւորեալ). (Խոր. ՟Գ. 62։)