hy    |   fr

Բարձրաբազուկ

adj. adv.

Բարձր բազկաւ. հզօր զօրութեամբ. պանծալի փառօք եւ յաղթութեամբ.

Ամենազօրն, եւ թագաւոր բարձրաբազուկ ի վերայ ամենայն երկրի։ Բարձրաբազուկ ի վերայ թշնամեաց մեր ճախրեսցուք. (Լմբ. պտրգ. եւ Լմբ. համբ.։)