ԲՉԻՒՆ որ եւ ԲՉՈՒՄՆ. cf. ԲՆՉՈՒՄՆ, եւ ԲԱՌԱՉ.
Բչիւն երնջոց, եւ որթուցն իւրեանց. (Եփր. թագ.։)
Գազանացն եւ էրէոցն զգոչումն եւ զբչումն արտաբերելով. (Սհկ. կթ. արմաւ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | բչումն | բչմունք |
accusatif | բչումն | բչմունս |
génitif | բչման | բչմանց |
locatif | բչման | բչմունս |
datif | բչման | բչմանց |
ablatif | բչմանէ | բչմանց |
instrumental | բչմամբ | բչմամբք |