s.

ԲՌՆԱՄԱՐՏԻԿՆ եւ ԲՌՆԱՄԱՐՏԻԿ ԿՌԻՒ ԲՌՆԱՄԱՐՏԿՈՒԹԻՒՆ πυγμή, πυγμαχία pugilatus, πάλη lucta, παλαίστρα luctae locus Ըմբշամարտութիւն բռամբ կամ կռփահարութեամբ.

Յաւելաւ մանկտւոյ բռնամարտիկն։ Պիթագորաս սամէացի խոտեցաւ ի մանկտւոյ բռնամարտկին։ Ի բռնամարտիկ կռուին կոմէոս յաղթէր։ Ի մանկտւոյ բռնամարտիկ կռուին յաղթէր. (Եւս. քր. ՟Ա։)

Ի մանկութենէ արուեստապէս վարժութեան, բռնամարտկութեան, եւ այլոց հանդիսականաց ուսմանց. (Սարկ. քհ.։)

Ոսկեղէն ուռամբ բռնամարտիկ կոփսն մակ կառափին կարկատեալ. (Մագ. ՟Ը.) իմա՛, բուռն եւ սաստիկ հարմամբ կոփումն։

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif բռնամարտկութիւն բռնամարտկութիւնք
accusatif բռնամարտկութիւն բռնամարտկութիւնս
génitif բռնամարտկութեան բռնամարտկութեանց
locatif բռնամարտկութեան բռնամարտկութիւնս
datif բռնամարտկութեան բռնամարտկութեանց
ablatif բռնամարտկութենէ բռնամարտկութեանց
instrumental բռնամարտկութեամբ բռնամարտկութեամբք