adj.

Որ վաստակի ի գործել զերկիր. երկրագործ.

Զգործիս երկրավաստակացն հրամայէ պատերազմական գործի առնել. (Տօնակ.։)

Շինական էր յաշխարհական կեանս, եւ երկրավաստակ. (Հ. կիլիկ.։)

Երանելին պօղ էր երկրավաստակ. (Հ=Յ. դեկտ. ՟Ժ.։)

Եզն, կամ զուարակ երկրավաստակ. (Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Ա։ Երզն. մտթ.։)

Զերկրավաստակին աշխատութիւն գողանայ պտղոյն յոյս. (Վրդն. սղ.։)