ԿՈՐՃԱԼԵԶՈՒ ԿՈՐՃԱՅ. Որոյ բարբառն է փոքր մի թիւրեալ եւ խանգարեալ, կամ խորթ եւ կորդ. որպիսի էր բնակչացն յաշխարհին կորճէից ի հայս, որ կոչին գորդայք, կորդուք, կորդուացիք, սահմանակիցք մարաց. յորմէ եւ այժմու բնակիչք այլազգիք քիւրտ կոչին, եւ աշխարտն քիւրտիստան.
Գորդա կոչէ զկորճալեզուն. Զոր ի յունին դորացի անուանեն լեզու (որպէս խոտորեալ ի բուն ելլադականէն ատտիկեցւոց). (Երզն. քեր.։)
Զքոյ լեզուիդ դլտելն բաւանդակ զբառսն (կամ զբարսն) զեզերականս, որպէս զկորճայ եւ զտայեցին եւ զխութայինն. (Երզն. քեր.։)
Գալիլեայ լեզուն մի է ասեն, եւ կորճայ, եւ կարի շինական. եւ զիա՛րդ լսեմք մեք յիւրաքանչիւր բարբառս՝ յորում ծնեալք եմք. (Տօնակ.։)
ԿՈՐՃԱՅՔ այից. գ. cf. ԳՈՐԴԱՅՔ
ԿՈՐՃԱՅ 2 գ. որպէս թէ Կո՛ր ձայ գիրն. անուն խազի առ երաժիշտս։ (Ոսկիփոր.։)