ՀԱՐԿԱՏՐԵԼ ՀԱՐԿԱՏՐԻԼ. Հարկս տալ.
Ծառայ նոցին զայլ արարեալ, կապալատու հարկատըրեալ. (Շ. վիպ.։)
Հարկատրիլ յիւրաքանչիւր տանէ շուն մի. (Ասող. ՟Գ. 16։)
Կամ Հարկ ինչ ի վերայ դնել, հարկաւորել, պատճառ լինել, գործակից գտանիլ.
Առ մարիամու ոչ հայր ոք հարկատրեաց, այլ կոյս ինքնածին. (Եփր. աւետար.։)