ՃՈՆ որ եւ ԿՈՆ. (լծ. թ. կէօն ). Մականուն կամ մակդիր այլեւայլ արանց. պէսպէս մեկնի. որպէս Խաղախորդ, Մորթ, Գոյն. եւ Ցորեան վտիտ, կամ չավտար։ (Բժշկարան.։ Հին բռ.։)
(Ընտրեցան շարականք) ի ձեռն սրբոյն բարսղի ճոն կոչեցելոյ ... վասնորոյ ճոնընտիր կոչի շարականս. (Վրդն. պտմ.։)