ՄԷՆԱՒՈՐ ՄԷՆՈՒԹԻՒՆ. cf. ՄԵՆԱՒՈՐ. ՄԵՆՈՒԹԻՒՆ։
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | մէնաւոր | մէնաւորք |
accusatif | մէնաւոր | մէնաւորս |
génitif | մէնաւորի | մէնաւորաց |
locatif | մէնաւորի | մէնաւորս |
datif | մէնաւորի | մէնաւորաց |
ablatif | մէնաւորէ | մէնաւորաց |
instrumental | մէնաւորաւ | մէնաւորաւք |