ՈՏՆԱԿԱՊ ՈՏՆԱԿԱՊԱՆՔ. πέδη compes, pedica. որ եւ ՈՏՆԿԱՊ, ոյ. Կապ եւ կապանք ոտից. շղթայ ոտից.
Ոտնակապօք եւ շղթայիւք կապելոյ. եւ խզելոյ ի նմանէ զշղթայսն, եւ զոտնակապսն խորտակելոյ. (Մրկ. ՟Ե. 4։)
Ոտնակապանս երկաթիս, եւ շղթայս, եւ ձեռնակապանս. (Մագ. ՟Ի՟Զ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ոտնակապանք | |
| accusatif | ոտնակապանս | |
| génitif | ոտնակապանաց | |
| locatif | ոտնակապանս | |
| datif | ոտնակապանաց | |
| ablatif | ոտնակապանաց | |
| instrumental | ոտնակապանաւք |