hy    |   fr

Որրոց, աց

s.

cf. Որրան.

ՈՐՐԱՆ. ՈՐՐՈՑ cf. ՈՐՈՐԱՆ, եւ ՈՐՈՑ.

Զի մի՛ հանապազ ի խանձարուրս եւ յորրանս կացցէ աշխարհս. (Եղիշ. հայր մեր.։)

Եւ այնպէս եւս չքաւորք, զի եւ յորրոցս անգամ ոչ եդաւ, այլ ի մսուրն յանասնական սեղանն. (Ոսկ. ես.։)