ὁξύτερος, -ον acutior, -ius. Կարի սո՛ւր, սայրասուր. եւ Նրբագոյն. արագագոյն. սրատես, սրամիտ.
Զիա՞րդ քան զխթան սրագոյն ունի զխայթոցս իւր կարիճն։ Քան զամենայն սուր սրագոյն. (Կոչ. ՟Թ։ Պրպմ. ՟Լ՟Զ։)
Ձայնին իսկ սրագունին եւ ծանրագունին համանդամայն խառնել՝ յարմարութիւն առասասցի անուն. (Պղատ. օրին. ՟Բ։)
Մակահնչէ պարն ամենայն՝ արանց համանգամայն եւ կանանց՝ զանազան ձայնիւք՝ սրագունիք եւ ծանրագունիք. (Արիստ. աշխ.։)
Պետրոս եւ յովհաննէս, մինն սրագոյն, եւ միւսն քաջատես. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 41։)
Հրեշտակք՝ որք քան զզմիտս մարդկան սրագոյնք եւ. (Յճխ. ՟Գ։)
Ոչ միայն քան զաչս, այլեւ քան զմիտս սրագոյն են։ Սրագոյն բբօք բացարձակ պատառօղ զօդ. (Իսիւք.։ Շ. թղթ.։)
Համբակ ոմն ի յիշողութիւն սրագոյն. յն. ուշեղ. (μνήμον. Պղատ. օրին. ՟Դ։)
Կամ մ. Առաւել սրութեամբ. եւ Վաղագոյն.
Շուն սրագոյնս ե՛ւ լսէ ե՛ւ տեսանէ ե՛ւ հոտ առնու. (Նիւս. բն. ՟Ը։)
Ընթասցո՛ւք առ լուծումն մեղացն՝ սրագոյն քան զդնել ատենին. (Մամբր. եւ Նանայ.։)