cf. ՓՈՐՁՈՒԹԻՒՆ, ըստ ՟Ա. նշ.
Փորձմանն ի լերին։ Առաջնովք փորձմամբքն։ Երիւք փորձմնմբ։ Ի փորձմանց աշխարհիս. (Գանձ.։ Շ. մտթ. եւ Շ. խոստ.։ Նիւս. թէոդոր.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | փորձումն | փորձմունք |
accusatif | փորձումն | փորձմունս |
génitif | փորձման | փորձմանց |
locatif | փորձման | փորձմունս |
datif | փորձման | փորձմանց |
ablatif | փորձմանէ | փորձմանց |
instrumental | փորձմամբ | փորձմամբք |