Your research : 2 Results for ու

Entries' title containing ու : 10000 Results

Մանուկ, նկան, նկունք, նկանց

s.

babe, baby, little child;
young child, little boy, boy, lad;
youngster, stripling;
soldier, warrior;
servant, domestic;
— մատաղ, babe, infant;
— տղայ, child, little boy;
մանկունք եկեղեցւոյ, ուխտի մանկունք, clergy;
choristers;
մանկունք առագաստի, paranymphs, bridegroom's friends;
— կնամարդի, effeminate young man;
— նաւի, ship-boy, cabin boy;
— արքայի, court-page;
ինքնակալն —, the young prince;
մանկունք, my children;
— դու, young man;
— եմ ես, I am young;
—տիովք վախճանեալ, dead in youth;
cf. Ընտրան, cf. Ծեր.


Մանուշակ

cf. Մանիշակ.


*Մանչուկ

cf. Մանուկ.


Մանրագրութիւն, ութեան

s.

micrography.


Մանրածոյ կերակուր

sn.

hash, gallimaufry, fricassee.


Մանրակծու

adj.

stinging, biting, pinching.


Մանրապատում

adj.

related in detail, told minutely;

adv.

in detail, minutely;
— առնել, to enter into details, to describe, relate or recount circumstantially, to give a full and particular account.


Մանրապտուղ

adj.

bearing small fruit or seed.


Մանրատունկ տունկ

s.

small plant.


Մանրուած, ոց

s.

shreds, scraps, morsels, bits, particles, minutiae.


Մանրուածոյ, ից

adj.

cut into bits or pieces, hashed, minced, pounded, ground.


Մանրութիւն, ութեան

s.

minuteness, thinness, tininess.


Մանրումն, ման

s.

trituration.


Հինում, հինայ

vn.

cf. Հանում.


Հինինումն, ման

s.

panting, shortness of breath.


Հինուած

s.

weaving;
texture.


Հիւանդակցութիւն, ութեան

s.

the falling sick together;

fig.

compassion, fellow feeling.


Հիւանդացուցանեմ, ուցի

va.

to cause to fall sick, to make ill or infirm.


Հիւանդութիւն, ութեան

s.

indisposition, ailing, illness, sickness, infirmity, disease, complaint, disorder, malady, distemper;
passion;
թեթեւ, դժնդակ, վտանգաւոր, մահացու, ծանր —, slight, painful, dangerous, serious, fatal illness;
հիւանդանալ —, անկանել ի —, to catch, to contract a disease;
ախտանալ — անբուժելի, to be seized with an incurable malady;
զայրացուցանել կամ մեղմացուցանել զ—, to increase, to alleviate pain or sickness;
բժշկալ զ—, to cure;
անցուցանել զ—, բժշկիլ, կազդուրիլ ի —թէնէ, to get well, to be cured, recovered from illness;
կեղծել զ—, to feign sickness;
cf. Թօթափիմ, cf. Հինօրեայ.


Հիւանդքաղութիւն, ութեան

s.

cf. Թերառողջութիւն.


Հիւթականութիւն, ութեան

s.

materiality.


Հիւծեցուցանեմ, ուցի

va.

to make lean, to extenuate, to emaciate.


Հիւծումն, ման

s.

decay, decline, dwindling away, leanness, marasmus, consumption.


Հիւպատութիւն, ութեան

s.

cf. Հիւպատոսութիւն.


Հիւպատոսութիւն, ութեան

s.

consulship, consular dignity.


Հիւսնութիւն, ութեան

s.

carpentry.


Հիւսուած, ոյ, ոց

s.

texture, tissue;
tress, plait, braid;
entwining, interweaving, contexture, composition;
— բազմախորշ, ցանցակերպ, բազմանօթ, cellular, reticular, vascular texture.


Հիւսուածոյ

adj.

cf. Հիւսածոյ.


Հիւսում, սի

va.

cf. Հիւսեմ.


Հիւսումն, ման

s.

cf. Հիւսուած.


Հիւրամեծարութիւն, ութեան

s.

hospitable reception, hospitality.


Հիւրասիրութիւն, ութեան

s.

hospitality.


Հիւրասպանութիւն, ութեան

s.

slaying strangers.


Հիւրատեցութիւն, ութեան

s.

inhospitality.


Հիւրատուն

cf. Հիւրանոց.


Հիւրընկալութիւն, ութեան

s.

hospitality, welcome, kind reception.


Հիւրութիւն, ութեան

s.

quality of a guest or stranger;
pilgrimage.


Հիւրուհի

s.

female guest or stranger.


Հիքացուցանեմ, ուցի

va.

to render unhappy or wretched, to ruin.


Հիքութիւն, ութեան

s.

misfortune, misery, adversity, wretchedness.


Հլու, աց

adj.

good-natured, condescending, complying, docile;
pliant, supple, yielding;
— բնութիւն, pliant or flexible temper.


Հլուական

adj.

docile, submissive.


Հլութիւն, ութեան

s.

obedience, docility, deference, pliancy;
ի — ածել, to render docile or obedient.


Հմակերութիւն, ութեան

s.

omophagy;
ferocity.


Հմայութիւն, ութեան

s.

cf. Հմայք.


Հմութիւն, ութեան

s.

rawness, crudity;

fig.

cruelty.


Հմուտ, մտաց

adj.

well versed, erudite, learned;
practised, expert, experienced, skilful, skilled.


Հմտավարժութիւն, ութեան

s.

great skill or ability.


Հմտացուցանեմ, ուցի

va.

to inform, to instruct, to teach, to train.


Հմտութիւն, ութեան

s.

knowledge, erudition, science, ability;
experience, practice.


Definitions containing the research ու : 2474 Results