Your research : 2 Results for ու

Entries' title containing ու : 10000 Results

Աստուածաճառ

adj.

declared by God;
who discourses of God.


Աստուածամայր, մօր

s.

Mother of God.


Աստուածամարդ, ոյ

s.

God and man conjointly.


Աստուածամարտ, աց, ոց

adj.

that wars against Heaven, that is repugnant to God;
յ— մատչել, to declare against Heaven.


Աստուածամերձ

adj.

that is near God.


Աստուածամոռաց

adj.

who has forgotten God.


Աստուածամուխ

adj.

who is profoundly learned or versed in divine things;
who is familiar with God;
hardened by God.


Աստուածամուտ

adj.

where God enters or dwells.


Աստուածայայտնութիւն, ութեան

s.

Epiphany.


Աստուածային

adj.

divine, belonging to God;
sacred, pious.


Աստուածայնութիւն, ութեան

s.

state of a divine or sacred thing.


Աստուածայրական

adj.

divine and human conjointly.


Աստուածանամ, ացայ

vn.

to make one's self God;
to become God;
to unite one's self, to join one's self to God;
to resemble God.


Աստուածանման

adj.

that resembles God, godlike.


Աստուածաշէն

adj.

built by God.


Աստուածաշնորհ

adj.

given by God;
full of the grace of God.


Աստուածաշունչ

s.

inspired by God, divine, holy;
Bible, holy Scripture.


Աստուածաշուք

adj.

cf. Աստուածապատիւ.


Աստուածաչարչար

adj.

who has caused God to suffer;
who holds the doctrine that God is amenable to suffer.


Աստուածաչարչարութիւն, ութեան

s.

passibleness of divine nature.


Աստուածապահ

adj.

preserved or protected by God.


Աստուածապաշտ

adj.

who worships God, pious, religious, devout, spiritual.


Աստուածապատիւ

adj.

honoured hy God, who has divine honour.


Աստուածապատում

adj.

who relates, narrates, speaks of God.


Աստուածապարգեւ

adj.

given by God.


Աստուածապէս

adv.

cf. Աստուածաբար.


Աստուածապսակ

adj.

crowned by God.


Աստուածառաք

adj.

sent by God.


Աստուածասաստ

adj.

chastised by God;
that comes of divine wrath.


Աստուածասէր

adj.

that loves God, pious.


Աստուածասիրութիւն, ութեան

s.

love of God, piety, religion, devotion.


Աստուածասնունդ

adj.

cherished by God;
brought up in the fear of God.


Աստուածասպան

adj.

that has put God to death.


Աստուածասպանութիւն, ութեան

s.

deicide.


Աստուածաստեղծ

adj.

created by God.


Աստուածասքանչ

adj.

cf. Աստուածահրաշ.


Աստուածավայելուչ

adj.

that befits, becomes God.


Աստուածատեաց

adj.

that hates God.


Աստուածատես, ից

adj.

that has seen, that sees God.


Աստուածատեսիլ

adj.

that resembles God, divine.


Աստուածատեսութիւն, ութեան

s.

cf. Աստուածտեսութիւն.


Աստուածատեցութիւն, ութեան

s.

hatred, aversion of God.


Աստուածատուր

adj.

given by God, infused.


Աստուածարար

adj.

made by God;
that deifies.


Աստուածարեալ

adj.

strengthened by God;
friend of God or familiar with God;
divine, holy;
— հայրապետ, holy pontiff.


Աստուածացուցանեմ, ուցի

va.

to make a god of any thing, to deify, to admit into the number of gods, to idolize.


Աստուածացուցիչ

adj.

that makes a god of any thing;
that deifies.


Աստուածացուցումն, ման

s.

deification, apotheosis.


Աստուածաւանդ

adj.

given, transmitted or taught by God.


Աստուածափախոյց

adj.

that drives away, that causes God to remove far off;
unpleasant to God.


Definitions containing the research ու : 2474 Results

Վար

s.

tillage, ploughing, tilth, husbandry;
ploughed land;
culture;
use, employment;

prep.

down, below;

adj.

common;
—ս վարել, հարկանել, ցելուլ, կակղել, to plough, to furrow, to dig, to cultivate land;
ի — առնուլ, արկանել, to use, to make use of, to practise, to exercise;
ի — երկոց մտանել, to apply oneself to work, to labour;
ի — տալ, to lend, to loan.


Վարագոյր, գուրաց

s.

curtain;

fig.

veil;
պատուհանաց, մահճաց, window-curtain;
bed-curtain;
— դրան, door-curtain;
թատրոնի, —, drop-scene;
— մետաքսեայ, silken curtain;
— ծալածոյ, զսպանակաւոր, roller-blind, spring-blind;
ձգել զ—, to draw the curtain, to draw down the blind;
բանալ զ—, to open or to draw back the curtain;
փակել զ—, to shut the curtain;
—աւ խօսել, to speak under a pretext.


Վարակեմ, եցի

va.

cf. Վարակեցուցանեմ.


Վարանք, նաց

s.

embarrassment of mind, agitation of spirit, want of determination, perplexity, hesitation, uncertainty, vacillation, irresolution;
—ք մտաց, mental agony, grief, anguish, intense anxiety;
ի —ս տագնապի մտանել, ի —ի կալ, to hesitate, to be uncertain, to be at a loss, in a great perplexity;
ի —ս լինել, to be uncertain whether, to be in suspense, undecided;
կեալ ի —ս, to remain in suspense, to be undecided what course to take, what to do;
ի —ս տարակուսի անկանել, to be involved in difficulties, in great embarrassments;
ի —ս տարակուսի կալ, to be in the utmost perplexity;
ի —ս արկանել զոք, to cause disturbance of mind, to create uncertainty, to perplex, to embarrass;
— է ինձ ամենայն ուստեք, I am quite embroiled, perplexed, embarrassed, troubled, I do not know what to do, what course to take, where to turn;
ի —ս տարակուսին, as he was in this state of embarrassment, in this extremity.


Վարանեմ, եցի

va.

to entwine in, to wind around, to involve, to tangle, to knot;
to lay snares, to wait in ambush.

va.

cf. Վարանեցուցանեմ.


Վարատեմ, եցի

va.

cf. Վարատեցուցանեմ.


Վարդ, ից

s.

rose;
եղանակ —ից, rose-season;
մշտափթիթ —, monthly —, semper florens;
— հարիւրթերթի, centifolia;
մամռաւոր —, moss rose;
դամասկեան —, damask rose;
վայրի —, wild rose, eglantine;
դեղին —, single yellow rose;
կոկոն, բոլորք —ից, rose-bud;
գոյն —ի, rose-colour;
փայտ —ի, rosewood;
կարմրագեղ, ծիրաներփեան, գեղեցիկ, քաղցրաբոյր, գեղափթիթ, փշալից, թարշամ —, scarlet, purple, beautiful, perfumed or odorous, full-blown, thorny, faded rose;
—ք մանկութեան, այտից, շրթանց նորա, the roses of youth, of his cheeks, of his lips;
պսակ ի —ից, crown or wreath of roses;
քաղել —, to gather roses;
չիք — անփուշ, no — without a thorn;
cf. Իսկութիւն.


Վարդագեղ

adj.

as beautiful as a rose;
— շրթունք, rosy lips.


Վարդամատն

adj.

rosy-fingered;
— բանայ արշալոյս զդրունս արեւելից, the — Morn opens the gates of the East.


Վարդապաքաղ

cf. Եղջերուաքաղ.


Վարդապետ, աց

s.

vartabed, doctor;
lecturer, professor;
master, preceptor;
school-master;
archimandrite;
— օրինաց, doctor of laws, cf. Օրէնսուսոյց;
— աստուածաբանութեան, doctor in divinity;
— բժշկութեան, doctor in physic;
cf. Թեկն;
cf. Օրէնսգէտ.


Վարդաւիշկ

cf. Վարդաջուր.


Վարեմ, եցի

va.

to labour, to cultivate, to plough, to till;
to sow;
to lead, to conduct, to guide;
to lead away, to drive, to cause to go;
to chase away, to drive out, to expel, to dispossess;
to draw or carry along, to drag along;
to direct, to guide, to govern, to rule, to manage;
to use, to employ, to make use of, to handle, to wield;
to thrust in, to drive into, to fix in;
cf. Վարիմ;
— ամենազօր իշխանութիւն, to wield absolute authority;
գերի or ի գերութիւն —, to catch, to make captive, prisoner, to reduce to slavery;
— զկեանս, կենցաղ, to live;
դատ —, to act against, to pursue to justice;
to be concerned in a law-suit;
— ի խաղաղութիւն, to make peace, to pacify, to appease, to accommodate;
— զճանապարհ, to travel;
to go, to walk, to march;
— զնաւ, to navigate, to steer a ship;
յառաջ —, to drive forward;
to urge or push on.


Վարժ, ից

adj.

exercised, practised, versed, erudite, skilful, accustomed, inured, trained;

s.

exercise, instruction, study, science;
— երիվար, a broken or trained horse;
—ք չափականք, study of mathematics;
— լինել, to be practised or well versed in;
լինել ի —ս ուսման, to be studying, learning;
to be at school or at college;
ի — կացուցանեմ, cf. Վարժեմ;
անցուցանէր —իւք զբազում գիտնովք, his erudition surpassed that of very many learned men;
կատարեցի զ—ս իմաստասիրականին, I have passed in philosophy.


Վարժապետ, աց

s.

professor, master, teacher;
school-master;
preceptor, tutor, instructor;
gymnasiarch, ludi magister;
— իմաստասիրութեան, professor of philosophy;
— օրէնսգիտութեան, բժշկութեան, աստուածաբանութեան, law-professor, physic-professor, divinity-professor.


Վարժասէր

cf. Ուսումնասէր.


Վարժեմ, եցի

va.

to exercise, to train, to inure, to bring up, to form, to instruct, to tutor, to accustom, to use, to cultivate;
— զերիվար, to break in a horse;
— զանձն, cf. Վարժեցուցանեմ.


Վարժիմ, եցայ

vn.

to exercise oneself in, to practise, to get used, accustomed or inured, to grow familiar with;
to be formed, instructed;
— աշխատութեան, to get inured to work;
ի գիրս վարժեալ, brought up in letters, educated or well versed in literature.


Վարժիչ

cf. Ուսուցիչ.


Վարկ, ից, աց

s.

opinion, advice;
esteem, consideration, reputation, high value;
account, sum;
judgment, sentence;
tribute, tax;
տեարք —ի, arbiters of strife, judges;
զարդարակ հատուցէք —, pronounce a sentence worthy of.


Վարձ, ուց

s.

stipend, salary, hire, pay, wages;
emoluments, perquisities;
retribution, recompense, payment;
letting out on hire, hiring, renting;
—ք տան, rent, house-rent;
— բժշկի, physician's fees;
cf. Նաւ;
տուն ի —ու տալի, house to let;
—ս արկանել, դնել, to contract, to make an agreement, to agree;
ի —ու ունել, առնուլ, to rent, to farm, to hire;

mar.

to freight, to charter;
ի —ու տալ, to let on hire, to let out, to lease;
ի —ու ունել զտուն, to rent a house;
հատուցանել զ—ս տան, to pay house-rent;
տալ զարծաթ ի —ու, to put out money to interest;
արժանի է մշակն —ու իւրոյ, the labourer is worthy of his hire.


Վարձելի

adj.

to let;
տուն —, house -.


Վարձկանեմ, եցի

va.

cf. Վարձկանեցուցանեմ.


Վարչական

adj.

governmental;

s.

—ն, cf. Վարչութիւն.