Your research : 2 Results for ս

Entries' title containing ս : 10000 Results

Ոսկեփայլ

cf. Ոսկեփառ.


Ոսկեփառ

adj.

shining, splendid as gold.


Ոսկեփետուր

adj.

golden feathered.


Ոսկեփոկ

adj.

having golden latchets.


Ոսկեփող

s.

golden trumpet.


Ոսկեփունջ

adj.

like a gold tassel;

s.

golden or yellow bouquet;
— հասկք, — հունձք, golden ears;
golden harvest.


Ոսկեքաղ

adj.

collecting gold.


Ոսկեքանդակ

adj.

gold plated;
incrusted, embossed with gold;
chased in gold.


Ոսկեքար, ի

s.

chrysolite, peridote, olivine.


Ոսկէօղ

adj.

adorned with, or wearing gold rings or buckles.


Ոսկի, կւոյ

s.

gold;
gold coin;

adj.

gold, golden, of gold;
մուսիոնեան —, massive gold;
— շանթաձիգ, rum fulminans, fulminating gold;
մանեակ —, gold necklace;

bot.

— եղէգն, lysimachia, money-wort, loose-strife;
cf. Ընդելուզանեմ;
cf. Կշիռ.


Ոսկիազէն

s.

gold armour;

adj.

gold-armoured.


Ոսկիածին

adj.

born of gold;
producing gold.


Ոսկիակազմ

cf. Ոսկեկազմ.


Ոսկիակալ

adj.

carrying gold.


Ոսկիական

s. chem.

auric acid, oxide of gold.


Ոսկիակապ

adj.

woven with gold.


Ոսկիակառք

adj.

having golden carriages.


Ոսկիակիր

adj.

containing gold.


Ոսկիակուռ

adj.

made of gold;
— զգեստ, brocade.


Ոսկիակոփ

adj.

sculptured in gold.


Ոսկիահատ

s.

gold nugget;
small piece of gold.


Ոսկիաձոյլ

adj.

cast in gold;
of massive gold, golden.


Ոսկիամայր, մօր

s.

Aurea mater (title of Diana).


Ոսկիայարկ

adj.

golden-ceiled.


Ոսկիանակ

s.

gold money.


Ոսկիանամ, ացայ

vn.

to become gold, to be transmuted into gold.


Ոսկիապատ, աց

cf. Ոսկիապատակ.


Ոսկիապատակ

adj.

vered with gold, gilt.


Ոսկիգիսակ

adj.

golden-fleeced.


Ոսկիկմբեայ

cf. Ոսկիկմբէ.


Ոսկիկմբէ

adj.

having a golden boss.


Ոսկիվարաւանդ

cf. Ոսկեսար.


Ոսկր, կեր, աց

s.

bone;
տարաբուն —, process, apophysis;
— արմատոյ լեզուի, hyoides;
անանուն —, ossa innominata;
— ցայլից, os pectinis or pubis;
սրբանի, os sacrum;
— կիտի, whale-bone;
— փղաց, ivory;
cf. Փղոսկր;
գերեզման ոսկերաց, charnel-house;
փոխարկութիւն յ—, ossification;
հաստատիչ խախտեալ ոսկերաց, bonesetter;
կցել զ—ն բեկեալ, to bonset;
փոխարկել յ—, to ossify;
հանել զոսկերս, to bone, to take out the bones;
գողացուցանել զոսկերս, to cause the bones to shake;
cf. Լեզու.


Ոսկրաբանութիւն, ութեան

s.

osteology.


Ոսկրաբեկ

s.

bone-crusher;

adj.

bone-breaking;
broken-boned.


Ոսկրաբեկութիւն, ութեան

s. med.

osteocope.


Ոսկրագրութիւն, ութեան

s.

osteography.


Ոսկրազօդք

s.

joints, articulations.


Ոսկրակեր

adj.

ossivorous.


Ոսկրահատութիւն, ութեան

s.

osteotomy.


Ոսկրամածոյց

s.

osteocolla;
bone-binder.


Ոսկրամիզն

s.

periosteum.


Ոսկրապատ

adj.

shelled, shelly.


Ոսկրատուն

s.

ossuary, charnel-house.


Ոսկրաքանց առնեմ

sv.

to dislocate, to put out of joint, to disjoint, to luxate or lux.


Ոսկրաքար

s.

osteolite.


Ոսկրեղէն, ղինի, նաց

adj.

bony, made or consisting of bone.


Ոսկրկուլ

s.

ossifrage, osprey, sea-eagle.


Ոսկրոտի

s.

bones, skeleton.


Definitions containing the research ս : 2162 Results