Your research : 7 Results for ր

Entries' title containing ր : 10000 Results

Աղքատասէր

adj.

that loves the poor, charitable.


Աղքատասիրութիւն, ութեան

s.

love of the poor, charity


Աղքատսիրութիւն, ութեան

s.

cf. Աղքատասիրութիւն.


Աղքատօրէն

adv.

cf. Աղքատաբար.


Աղքար

s.

mineral salt.


Աղօթագիրք, գրոց

pl. s.

prayer-book.


Աղօթակեր

s.

cf. Աղօթկեր.


Աղօթակիր

s.

cf. Աղօթկեր.


Աղօթկեար

s.

cf. Աղօթկեր.


Աղօթկեր

s.

that prays to God;

adj.

suppliant.


Աղօթանուէր

adj.

that offers up his prayers to God;
suppliant.


Աղօթասէր

adj.

that loves prayers.


Աղօթարան, աց

s.

small chapel, chapel.


Աղօթարար

adj. s.

that prays to God;
that addresses God in prayer.


Աղօտաբար

adv.

obscurely, darkly, indistinctly, dimly.


Աղօրէպան

s.

miller.


Աղօրի, րւոյ, րեաց

s.

mill;
the teeth called grinders;
— ձերաց, hand-mill.


Աճապարեմ, եցի

vn.

to make haste, to use diligence;
to forward, to hasten, to press or push forward;
to prevent, to anticipate, to get the start.


Աճպարար, աց

s.

juggler;
conjurer.


Աճպարարութիւն, ութեան

s.

juggle, juggling.


Աճուրդ

s.

public sale, auction;
արկանել՝ հանել յ—, to sell by auction.


Ամաղթեղջիւր

s.

horn of plenty.


Ամայարնակ

adj.

deserted, uninhabited;
solitary.


Ամանոր, ոյ, այ

s.

new year;
տօն ամանորայ, new-year's day.


Ամարային, այնոյ, ոց

adj.

cf. Ամառնային.


Ամարայնի, այնոյ, այնւոյ

s.

summer-time;

adv.

in summer-time, during summer.


Ամարանոց, ի, աց

adj. s.

summer-residence, summer-house, summer-quarters.


Ամարաստան, ի

s.

cf. Ամարանոց.


Ամարաստուն

adj.

cf. Ամարանոց.


Ամբար, ոյ, ոց

s.

provision;
cf. Համբար.


Ամբարանոց, ի, աց

s.

cf. Համբարանոց.


Ամբարեմ, եցի

va.

to provide, to store;
cf. Համբարեմ.


Ամբարիշտ, րշտի, շտաց

adj.

ungodly, impious, irreligious, sacrilegious, unholy, unrighteous, profane, extremely wicked, flagitious.


Ամբարհաւաճ, ի, ից

adj.

proud, haughty, presumptuous, arrogant.


Ամբարհաւաճեմ, եցի

vn.

to grow proud, to grow arrogant, to be presumptuous.


Ամբարհաւաճեցուցանեմ, ուցի

va.

to make proud, to render arrogant, to cause to be presumptuous.


Ամբարհաւաճութիւն, ութեան

s.

presumptuous, ness, haughtiness, pride, arrogance.


Ամբարձումն, ման

s.

elevation, exaltation;
advancement, promotion.


Ամբարշտաբար

adv.

impiously;
irreligiously, ungodlily, sacrilegiously, unrighteously, profanely.


Ամբարշտական

adj.

impious, irreligious, unrighteous, profane.


Ամբարշտանամ, ացայ

vn.

to be irreligious, to be ungodly, to be sacrilegious, to be profane, to be impious or unrighteous.


Ամբարշտիմ, եցայ

vn.

cf. Ամբարշտանամ.


Ամբարշտութիւն, ութեան

s.

impiety, irreligion, ungodliness, iniquity, unrighteousness, profaneness, wickedness, flagitiousness.


Ամբարումն, ման

s.

victualling, supply.


Ամբարտակ, աց

s.

bank, dam, dike, mound;
beach, strand, bank of a river;
mole, pier;
tower.


Ամբարտաւան, ի, ից

adj.

proud, haughty, stiff, high, arrogant, vain, conceited;
presumptuous;

adv.

—ս, haughtily, proudly, highly.


Ամբարտաւանական

adj.

haughty, proud.


Ամբարտաւանատեաց

adj.

that hates the proud.


Ամբարտաւանիմ, եցայ

vn.

to be proud, haughty, presumptuous.


Ամբարտաւանութիւն, ութեան

s.

pride, haughtiness, arrogance, presumptuousness.


Definitions containing the research ր : 2443 Results