Your research : 2 Results for դա

Entries' title containing դա : 2464 Results

Դաւանիմ, եցայ

vn.

cf. Դաւանեմ.


Դաւանիչ

cf. Դաւանաւոր.


Դաւանութիւն, ութեան

s.

confession or declaration of faith.


Դաւանումն, ման

s.

cf. Դաւանութիւն.


Դաւանք

s.

cf. Դաւ.


Դաւեմ, եցի

va.

to defraud, to cheat, to contrive.


Դաւիլ

s.

charter-party.


Դաւողութիւն, ութեան

s.

fraud, deception, cheat.


Դաւումն, ման

s.

cf. Դաւողութիւն.


Դափ

s.

tambour;
cymbal, tambourine


Դափեմ, եցի

vn.

to strike or sound the tabour.


Դափիւն

s.

the sound of a tabour;
uproar, noise, rumour.


Դափումն, ման

s.

cf. Դափիւն.


Դափր հատանեմ

sv.

to tap, to stamp with the foot, to scrape the ground.


Դժնդակ, աց

adj.

painful, troublesome, uneasy, tiresome, bitter, odious, cruel;
haughty, austere, grievous, vexatious, mortal, terrible.


Դժնդակաբար

adv.

rigorously, tediously, cruelly.


Դժնդակագոյն

adj.

very troublesome, very harsh, haughty, wicked.


Դժնդականամ, ացայ

vn.

to be angry, to make ones self odious, rude or troublesome.


Դժնդակխտէգ

adj.

that wounds;
that penetrates like a fatal dart.


Դժնդակարմատ

adj.

that has a bad or bitter root.


Դժնդակութիւն, ութեան

s.

atrocity, enormity;
cruelty, inhumanity, inclemency;
bittorness;
harshness;
intemperateness.


Երկակենդան

adj.

amphibious, that lives on land and in water.


Երկրորդաբար

adv.

secondarily, accessorily.


Երկրորդական

adj.

secondary, accessory, subaltern.


Երրորդական

adj.

ternary.


Դիմադարձ, աց

adj.

that resists, opposes;
contumacious, disobedient, contrary.


Դիմադարձեմ, եցի

vn.

to oppose, resist.


Դիմադարձիմ, եցայ

vn.

cf. Դիմադարձեմ.


Դիմադարձութիւն, ութեան

s.

opposition, resistance, contrariety.


Դիւրադարձ

adj.

that turns easily, mutable, changeable;
convertible.


Դիւրադարձիկ

cf. Դիւրադարձ.


Դիւրադարձութիւն, ութեան

s.

volubility;
versatility.


Դիւրադաւ

adj.

that is easily deceived.


Թղթադաշխ

cf. Թղթաբեր.


Թնդամ, ացի

vn.

to tremble, to quake, to agitate;
to move, to disturb, to get angry;
to beat, to palpitate.


Թնդանօթ

cf. Հրետ.


Առաջնորդական

adj.

belonging to a prelate;
that conducts, that regulates.


Առաջնորդապետ

s.

chief of authors or prelates.


Առաջնորդասիրութիւն, ութեան

s.

immoderate thirst of dignity or power.


Առաջնորդարան, աց

s.

residence of a prelate, — presbyter or ordinary.


Ասպանդակ

s.

stirrup;
փոկ —ի, stirrup-strap or — leather.


Աստանդական

adj.

wandering, vagrant, vagabond;
— շրջիլ, cf. Աստանդիմ.


Կցորդակից

cf. Կցորդ.


Կցորդակցութիւն, ութեան

s.

cf. Կցորդութիւն.


Հադաղակ, աց

s.

demi-john, flagon;
goat-skin.


Հազարորդալիտր

s.

millilitre.


Հազարորդակրամ

s.

milligram.


Հազարորդամեդր

s.

millimeter.


Հակադարձ

adj.

inverse, inverted.


Հակազդակ

adj.

reactive.


Definitions containing the research դա : 458 Results