Your research : 53 Results for ի

Entries' title containing ի : 10000 Results

Եպերիչ

s.

blamer, contemner.


Եպիկուրեան

s.

epicurean.


Եպիմանիկոս

s.

sacerdotal maniple.


Եպիսկոպոս, աց

s.

bishop.


Եպիսկոպոսական

adj.

episcopal.


Եպիսկոպոսակից

s.

suffragan, companion of a bishop.


Եպիսկոպոսանիսկ

adj.

where a bishop's see is;
— եկեղեցի, cathedral.


Եպիսկոպոսանոց

cf. Եպիսկոպոսարան.


Եպիսկոպոսապետ, աց

s.

archbishop.


Եպիսկոպոսապետութիւն, ութեան

s.

archbishopric.


Եպիսկոպոսարան, աց

s.

bishop's see, bishop's palace.


Եպիսկոպոսեան

pl. s.

the bishops.


Եպիսկոպոսութիւն, ութեան

s.

episcopate, dignity of bishop, bishopric.


Եռաբաժին առնեմ

sv.

to trisect.


Եռաթիւ

adj.

three, composed of three numbers;
ternary.


Դառնաթորմի

adj.

furnished with, or full of bitterness, very bitter


Դառնալի

adj.

full of bitterness.


Դառնալիր

cf. Դառնալի.


Դառնախայրի

adj.

productive of bitter or deleterious fruit.


Դառնակսկիծ

adj.

bitter, painful.


Դառնահոգի

adj.

who has an afflicted heart.


Դառնանիրհ

adj.

lethargic sleep.


Դառնասիրտ

adj.

cruel, barbarous, ferocious.


Դառնատեսիլ

adj.

of a horrid aspect.


Դառնացուցիչ

adj.

that imbitters, irritates.


Դառնենի

adj.

whose fruits are bitter.


Դառնիճ, նճի

bot. s.

endive;
wild lettuce;

adj.

bitter.


Դառնութիւն, ութեան

s.

bitterness, disgust, sharpness, gall, distaste;
grief, displeasure, vexation;
rigour;
enormity;
mordacity.


Դասագրիմ, եցայ

vn.

to enrol ones self.


Դասալիք

adj.

deserter;
— լինել, to desert;
to apostatise.


Դասալքութիւն, ութեան

s.

desertion


Դասախմբութիւն, ութեան

s.

meeting, assembly.


Դասակարգութիւն, ութեան

s.

order, sign;
enrolment;
choir;
hierarchy;
category.


Դասակից

adj.

of the same order or class;

s.

colleague, comrade.


Դասակցիմ, ցեցայ

vn.

to be in the same class or society, to enrol one's self.


Դասակցութիւն, ութեան

s.

admission, company.


Դասապետութիւն, ութեան

s.

office of a master of the choir;
hierarchy.


Դասատուութիւն, ութեան

s.

instruction, lesson.


Դասաւորութիւն, ութեան

s.

order, ordonnance, arrangement;
system;
— բառից, syntax.


Դաստիարակ, աց

s.

preceptor, tutor, pedagogue.


Դաստիարակարան

s.

place of educa-tion;
preceptor.


Դաստիարակեմ, եցի

vn.

to bring up, to educate, to instruct, to train up, to discipline.


Դաստիարակութիւն, ութեան

s.

education, instruction, discipline;
pedagogy.


Դասագրութիւն, ութեան

s.

sentence pronounced or written.


Դատախազութիւն, ութեան

s.

cf. Դատախազանք.


Դատախնդիր

s.

judge;
pleader;
— լինել, to litigate, to pleade, to contest;
to be revenged.


Դատակից

adj.

litigant, pleading.


Դատակնիք, կնքի, կնքաւ

s.

sentence;
condemration, proscription, censure, fulmination.


Դատակշիռ լինիմ

sv.

to judge rightly.


Դատապարտելի

adj.

damnable.


Definitions containing the research ի : 3627 Results