cf. Անապաշաւ.
Չապաշխարօղ. անզեղջ. անապաշաւ. անդարձ. ծրդեալ մեղօք. թէօպէսիզ.
Որ գալոցն են ի վերայ անապաշխարիցն (տպ. անապաշխարողաց). (Յճխ. ԺԹ։)
Բարկութիւնն եկեալ ի վերայ անապաշխարիցն։ Անապաշխար՝ մեղօք լինին. (Շ. մտթ. եւ Յիսուս որդի.։)
Նոքա յաղթականք իցեն իբր ապաշխարեալն քան զանապաշխարն. (Նար. ՟Զ։)
Երիս վա՛յ ասելով հոգւոյն եւ մտաց եւ մարմնոյն անապաշխար անձանց. (Լծ. կոչ.։)
Առանց ապաշխարելոյ կամ զղջանալոյ. խստասրտութեամբ.
Զի մի՛ կորիցուք անապաշխար զյաւիտենական կորուստն. (Ժմ.։)
Որք չար խորհրդով յղացան անապաշխար. (Ճ. ՟Թ.։)
Այն ինչ՝ ընդ որ ոք չապաշխարէ. անթողլի. աններելի.
Բազում եւ անապաշխար չար գործեալ էր. (Փարպ.։)
Այն իսկ է անապաշխար մեղքն, որ ոչ գայ ի խոստովանութիւն. (Եփր. քրզ.։)
Կամ ուր չիք տեղի ապաշխարութեան.
Տանջանքն անվախճան, եւ ժամանակն անապաշխար. (Վրք. հց. ԻԶ։)