ԱՄԲՈՆ որ եւ ԱՄԲԻՈՆ. ռմկ. ամպիոն. Բառ յն. ἅμβων (իբր վերելք, ուռոյցք) pulpitum, suggestus Կազմած ի բարձրաւանդակ վայրի տաճարի, որպէս բեմ քարոզութեան. դիտանոց ատենախօսութեան, եւ ընթերցուածոյ. րահլէ. մինպէր.( Վրք. ոսկ. ստէպ.) ուր ա՛յլ ձ. եւ տպ. ԱՄԲԻՈՆ։
Ելեալ յամբոնն՝ կարդաց զԱւետարանն. (ՃՃ.։)
Ել յամբոնն. իջոյց զնա յամբոնէն. (Հ=Յ. յուլ. ՟Ի՟Ա.։)
Ո՛չ ի յամբոն ելանեն, եւ ոչ ի բեմն մտեն. (Մխ. դտ.։)