Ամէնիմաց

adj.

Ամենայնի իմացօղ եւ գիտակ. ամէնիմաստ. իբր παννοητικός. omnia vel omnino intelligens

Ամէնիմացն Աստուած գործ տեսչութեան կատարէր. (Սեբեր. ՟Ը։)

Որ անսկիզբն է, եւ ամէնիմաց. (Յճխ. ՟Ժ՟Բ։)