adj.

différent, divers;

adv.

différemment, d'une autre manière.

adj.

Որ եւ ԱՅԼԳՈՒՆԱԿ. Այլագոյն՝ ըստ բ. նշ. διάφορος. differens, diversus, ἑναντίος. contrarius Տարբեր. այլազգ. այլազան. նորօրինակ. աննման. օտար. հակառակ. պէսպէս. պաշգա. պենզէմէզ. դիւրլիւ.

Նշանագիրք եբրայեցւոց այլազգ առ հրէայս գտանին եւ այլագունակ առ շամրտացիս. (Եւս. քր. ՟Ա։)

Ի ժամանակն հայել եւ ի դէմսն այլագունակս։ Մի կամք էին երկոցունցն (Յիսուսի եւ Յհ. Մկրտչի), թէպէտ եւ վարքն այլագունակք։ Ո՛չ կռուոյ ինչ են բանք, այլ՝ այլագունակ պատմութեան. (Ոսկ. մտթ.։)

Վասն այլագունակ կրօնիցն. (Խոսր.։)

Ծածկէ յայլագունակ եկամտից. (Նար. ՂԳ։)

Տե՛ս զայլագունակ կերպարանս որդւոցն Աստուծոյ. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Դ։)

Վերստին սկիզբն առնէ դարձեալ այլագունակ արարչութեան. (Լաստ. ընթերց.։)

Վասն այլագունակ կերպարանացն՝ զոր ցուցանէր. (Լծ. կոչ.։)

adv.

ԱՅԼԱԳՈՒՆԱԿ. cf. ԱՅԼԱԲԱՐ. ἐτέρως. aliter, διαφόρως. cum differentia, diverse

Ա՛յլազգ ձեզ, եւ այլագունակ նոցա քարոզէ։ Զմի մի ինչ այլագունակս պատմեցին. (Ոսկ. գղ. եւ Մտթ.։)

Այլագունակ ունել զհաւատսն. (Նանայ.։)

Անդ այլագունակ (գրէ), եւ ոչ այսպիսի կատարեալ իբրու զայս. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Գ։)