Այծ, ից

s.

cf. ԱՅԾԻՔ;
Նոյն բառ եւ ի յն. ա՛իքս կամ էքս. αἵξ սեռ. αἱγός. capra եւ caper Ազգ խաշին՝ նման ոչխարի, այլ անհանդարտ, յանդուգն, եւ ճարտար, մօրուտնի, եւ երկայն գիսովք կամ մազովք մարմնոյ ողջոյն. արականն կոչի քազ. իսկ այծ՝ է առաւել էգն քան արուն. այծ, էծ, իծուկ. քէչի. պիւզ, էնզ.

Զատոյց զքաղս կապոյտս եւ զպիսակս, եւ զամենայն այծս կապոյտս։ Քազք ելանէին ի վերայ այծից։ Արջառ կամ ոչխար կամ այծ։ Իբրեւ երկու երամակք այծից. եւ այլն։

Այծ, առ ի յածել եւ յարձակել կենդանի ասացեալ, որ է դիմել. (Փիլ. լին. ՟Գ. 3.) որպէս թէ ի բայէս ածեմ.

Կռոնոս զկնի դարանեալ՝ հեծեալն յայծ. (Մագ. ԼԴ։)