cf. ԱՆԲԱՆԱԲԱՐ.
Զի մի՛ թուեսցուք անբանապէս հաւատալ ասացելոցս. (Նիւս. բն.։)
Անբանապէս կապեալ ախտիւն. (Իգն.։)
Անբանապէս հայել։ Անբանապէս կենդանիք. (Դիոն. եկեղ. եւ Դիոն. երկն.։)
Արեգակն անբանապէս տայ լոյս. (Ոսկիփոր.։)
Ոչ անբանապէս, այլ ամենեւին հանճարեղք. (Կլիմաք.։)