adj.

dumb, speechless, mute, silent.

adj.

ἅφθογγος, ἅφθεγκτος. voe carens, mutus. Որոյ, կամ ուր չիք բարբառ կամ ձայն յօդական, ի բնէ կամ իւիք օրինակաւ. լեզու չունեցօղ, մունջ. տիլսիզ, սէսսիզ.

Անմռունչ անբարբառ՝ պակասեալ յամենայն յուսոյ փրկութեան. (՟Բ. Մակ. ՟Գ. 29։)

Նոցուն ձկանց զանբարբառ բանսն ուսեալ լինէր սննդակիցն նոցա. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 1։)

Զանբարբառ բոլորակ լուսնին։ Առ պատասխանիս բանից անբարբառ։ (Մեռեալն) պատկեր անբարբառ. (Նար.։)

Անբարբառ մեռելութեամբն. (Ագաթ.։)

Անբարբառ բարեխօս. (Շար. եւ Անյաղթ բարձր.։)

Մարտիրոսք՝ անբարբառ բարեխօսք են չարչարանօքն. (Շ. բարձր.։)

Անբարբառ աղաղակ. (Լմբ. սղ.։)

adv.

Առանց բարբառելոյ.

Զանբարբառ ի սպանդ ածիլն. (Սկեւռ. ես.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անբարբառութիւն, ութեան

Voir tout