cf. Անխօսութիւն.
ἁφθεγξία, ἁφωνία. insonantia, defectus vocis. Անբարբառն գոլ. անձայնութիւն. լռութիւն.
Աստուածայնոյն խաղաղութեան եւ լռութեան, զոր սրբազանն Յուստոս անբարբառութիւն կոչէ։ Անբարբառութիւն եւ անշարժութիւն անուանելով զխաղաղութիւնն Աստուծոյ. (Դիոն). եւ (Մաքս.։)
Եւ է խօշիւն՝ տրտմութիւն, անբարբառութեան արարող. (Նիւս. բն.։)
Անբարբառութեամբ լցեալ զնոսա. (Լծ. կոչ.։)
Եկաց առաջի ամբարիշտ Պիղատոսի եւ Հերովդի անբարբառութեամբ. (Համամ առակ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անբարբառութիւն | անբարբառութիւնք |
| accusatif | անբարբառութիւն | անբարբառութիւնս |
| génitif | անբարբառութեան | անբարբառութեանց |
| locatif | անբարբառութեան | անբարբառութիւնս |
| datif | անբարբառութեան | անբարբառութեանց |
| ablatif | անբարբառութենէ | անբարբառութեանց |
| instrumental | անբարբառութեամբ | անբարբառութեամբք |