adj.

not to be repented of, not to be regretted.

adj.

Իբր անընդունակ զղջման եւ ստրջանաց.

Ո՛վ՛ անտանելի ձայնիս. Աստուած զղջանայ անզղջանալի բնութիւնն. (Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Ե։)

Իբր այն ինչ՝ ընդ որ ոչ լինի զղջալ կամ ստրջանալ. անտրտմական, եւ անհրաժեշտ. անյեղլի.

Ուրախութիւն՝ որ անզղջանալի է. (Լմբ. էր ընդ.։)

Ի տանջանսն անզղջանալի, ի յաւիտենական կորուստն. (Գանձ.։ ՃՃ. եւ Մեսր. էր։)

adj. adv.

Որպէս անզեղջ. անապաշխար.

Անզղջանալի չարութիւնն (Յուլիանոսի). (ՃՃ.։)

Անզղջանալի եղեւ ի չարեացն. (Շ. ամենայն չար.։)

Անզղջանալի եւ առանց խոստովանութեան ելին յաշխարհէ. (Շ. բարձր.։)

Ի նոյն միտս ամբարտաւանութեան կացեալ անզղջանալի. (ՃՃ.։)

Ի նոյնութեան կացեալք անզղջանալի. (Վրք. ոսկ.։)

Ի խստութեան մնան, եւ անզղջանալի են սրտիւք. (Կլիմաք.։)