unequal.
ἅνισος. inaequalis. Որ չէ հաւասար ընդ այլում, այլ առաւելեալ կամ նուազեալ յո՛ր եւ է կարգի. աննման. անհամեմատ. անմիաբան. անհաղորդ. անպայման. հաւսար չեղօղ. ույմազ. պէրապէր օլմայան. նահէմվար.
Թէ յաւելու ի վերայ անհաւասարին հաւասար, լինին ամենեքեան անհաւասար. եւ թէ պակասէ յանհաւասարէն հաւասար, որ մնայն՝ անհաւասար է. (Եւկղիդէս.։)
Երրորդութիւնն՝ ոչ իրաց անհաւասարից թիւն. (Առ որս. ՟Ժ՟Դ։)
Ոչ առ անհաւասարն (վերնագոյնս), այլ առ կրսերագոյնսն։ Զանհաւասարն ի փետրոցն (ըստ գունոյ). (Պիտ.։)
Անհամեմատ եւ անհաւասար էին ճառագայթից արեգականն (փառք այլակերպութեան Քրիստոսի) (Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Բ։)
Աննմանք եւ անհաւասարք (ի կրօնս)։ Առ օրէնս երկրի անկցորդ, եւ առ հասարակաց իր՝ անհաւասար. (Նար. խչ. եւ Մծբ.։)
Անհաւասարացն հաւասարեաց (հաղորդելով ընդ նզովեալս). (Կանոն.։)
Անհաւասար եղբայր՝ անկազմ աղեղ է. (Նեղոս.։)
Անհաւասար համարձակութիւն, կամ առաւելութիւն, կամ հանդիպումն. (Նար.։)
Մաճասին երակն փոփոխական եւ անհաւասար լինի. (Մխ. բժիշկ.։)
ἅδικος. Անարդար. անիրաւ. եւ աչառանօք.
Մի՛ արդեօք անհաւասա՞ր Աստուած անզուգաբար մեզ բաժանելով զկենցաղոյս. (Բրս. ապաշխ.։)
Մի՛ հեղգասցի ի գործ, կամ ի բաշխելն անհաւասար. (Յճխ. ՟Ի՟Գ։)
Անհաւասար բաշխել. (Նիւս. բն.։)