incredulity, infidelity, irreligion.
Անհաւատ լինելն. պակասութիւն հաւատոց. թերահաւատութիւն. եւ ոչ լինելն հաւատարիմ առ Աստուած. հաւատքի պակասութիւն, չհաւտալն. իմանսըզլըգ. տինսիզլիք. ἁπιστία. incredulitas, diffidentia, perfidia.
Գողութիւն, նենգութիւն, ապականութիւն, անհաւատութիւն։ Ոչ արար անդ զօրութիւնս բազումս վասն անհաւատութեան նոցա։ Հաւատամ Տէր, օգնեա՛ անհաւատութեանս իմում։ Միթէ անհաւատութիւն նոցա զԱստուծոյ հաւա՞տսն խափանէր։ Յաւետեացն Աստուծոյ ոչ երկմտեաց անհաւատութեամբ։ Անհաւատութեամբն փշրեցան, եւ դու հաւատովք հաստատեցար. եւ այլն։
Հաւատ ծածկեալ կամ կեղծաւորեալ՝ ոչ է հեռի յանհաւատութենէ։ Ծածկեալն հաւատ՝ փոքր մի եւ հաւասար է անհաւատութեան. (Շ. թղթ.։)
Պակասիլն ի հաւատարմութենէ առ մարդիկ. անիրաւութիւն. անհաւատարմութիւն. խայընլըգ.
Իշխանին անհաւատարմութիւն է առ թագաւորն՝ եթէ յումեքէ կաշառս առեալ՝ զնա ի պատիւ եւ ի զինուորութիւն կարգէ. (Լմբ. պտրգ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | անհաւատութիւն | անհաւատութիւնք |
accusatif | անհաւատութիւն | անհաւատութիւնս |
génitif | անհաւատութեան | անհաւատութեանց |
locatif | անհաւատութեան | անհաւատութիւնս |
datif | անհաւատութեան | անհաւատութեանց |
ablatif | անհաւատութենէ | անհաւատութեանց |
instrumental | անհաւատութեամբ | անհաւատութեամբք |