Անյապաղաբար

adv.

cf. անյապաղ.

Անդէն անյապաղաբար շնորհէր. (Բրս. ի ստեփ.։)

Անյապաղաբար սկսեալ ուսուցանել. (Խոր. ՟Գ. 58։)

Առ որ կանանցն ժամանելոց ... անյապաղաբար զփառացն աստուծոյ տեսին զհանդէս. (Նար. ՟Ժ՟Ա։)

Յայսոսիկ անյապաղաբար մտախորհ եղեալ. (Ճ. ՟Ա.։)